امید هست که زودت به بخت نیک ببینم

گریه نکن خواهرم
در خانه‌ ات درختی خواهد رویید
و درخت‌ هایی در شهرت
و بسیار درختان در سرزمینت
و باد پیغام هر درختی را به درخت دیگر خواهد رسانید
و درخت‌ ها از باد خواهند پرسید:
در راه که می‌ آمدی سحر را ندیدی؟

پی نوشت :
یادم رفته بود ده سال پیش، نامه مک ماهون به زری آنقدر برایم عطر امید داشت که در دفتر خاطراتم ثبتش کردم ...
کاش این روزها کسی از امید برایم می نوشت ...