إِلَهِی
معبود من
فَلَکَ أَسْأَلُ وَ إِلَیْکَ أَبْتَهِلُ وَ أَرْغَبُ
از تو درخواست می کنم و به پیشگاهت زارى نموده و رغبت می ورزم
وَ أَسْأَلُکَ
أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
و از تو می خواهم که بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستى
وَ أَنْ تَجْعَلَنِی
مِمَّنْ یُدِیمُ ذِکْرَکَ
و مرا از کسانى قرار دهى که ذکرت را همواره بر زبان دارند
وَ لا یَنْقُضُ عَهْدَکَ
و پیمانت را نمی شکنند
وَ لا یَغْفُلُ عَنْ
شُکْرِکَ
و از سپاست غافل نمی شوند
وَ لا یَسْتَخِفُّ بِأَمْرِکَ
و فرمانت را سبک
نمی شمارند
إِلَهِی
معبود من
وَ أَلْحِقْنِی بِنُورِ
عِزِّکَ الْأَبْهَجِ فَأَکُونَ لَکَ عَارِفا
مرا به نور عزّت بسیار زیبایت برسان تا عارف به وجودت گردم
وَ عَنْ سِوَاکَ مُنْحَرِفاً
و از غیر تو روی گردان شوم
وَ مِنْکَ خَائِفاً مُرَاقِباً یَا ذَا الْجَلالِ وَ الْإِکْرَامِ
و از تو هراسان
و برحذر باشم، اى داراى بزرگى و بزرگوارى
وَ
صَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ رَسُولِهِ وَ آلِهِ الطَّاهِرِینَ وَ
سَلَّمَ تَسْلِیما کَثِیرا
و درود خدا و سلام بسیار او بر محمّد فرستاده اش،
و برخاندان پاکش باد
مناجات شعبانیه
می دانم چه بسیار عهدها که شکسته ام
و چه بسیار سرکشی ها که از فرامینت کرده
و چه بندگی ها که از نفس سرکش خویش کرده ام
اما حال که می خواهم بازگردم مگر جز بارگاه لطف تو مأمنی دارم
مرا بپذیر و یاری ام کن تا بر عهد ازلی خویش تا ابد بمانم ...
أَ لَمْ أَعْهَدْ إِلَیْکُمْ یا بَنی آدَمَ أَنْ لا تَعْبُدُوا الشَّیْطانَ إِنَّهُ لَکُمْ عَدُوٌّ مُبینٌ ، وَ أَنِ اعْبُدُونی هذا صِراطٌ مُسْتَقیمٌ
ای فرزندان آدم آیا با شما عهد نکردم که شیطان را مپرستید که او بی تردید دشمن آشکاری برای شماست
و اینکه مرا بپرستید که این راه مستقیم (سعادت ابدی) است.
سوره یس ، آیات 60 و 61
