یادم باشد معامله ...

احادیثی داریم درباره وظایف هر کدام از همسران نسبت به هم.

پیامبر (ص) خطاب به زنان فرمودند:

هر زنى که بر اخلاق بد شوهرش صبر کند، خداوند سبحان ثواب حضرت آسیه را به او میدهد.
ای‌ حولاء هر زنی‌ که‌ برای‌ شوهر چیزی‌ بیاورد که‌ او را خوشحال‌ کند، در بهشت‌ از هر رنگی‌، غذای‌ بهشتی‌ به‌ زن‌ می‌دهند و می‌گویند این‌ در مقابل‌ آن‌ چیزی‌ است‌ که‌ در دنیا انجام‌ دادی‌.
وقتی‌ زن‌ درخانه‌ کار می‌کند و وسیله‌ای‌ را از جایی‌ برمی‌دارد و در جای‌ دیگر می‌گذارد، در این‌ حال‌ خداوند به‌ او نظر می‌کند. و هر که‌ خدا به‌ او نظر کند، او را عذاب‌ نمی‌کند.
ای‌ حولاء اگر زنی‌ با عصبانیت‌ رویش‌ را از شویش‌ برگرداند،با خاکستر جهنم‌ که‌ بر چشمانش‌ سرمه‌ کشند،عذاب‌ می‌ شود.

و خطاب به مردان فرمودند :

با زنان‌ مهربانی‌ کنید و دل‌ آنها را بدست‌ آورید و آنها را عصبانی‌ نکنید و مهریه‌ را اگر به‌ آنها داده‌ اید با زور از آنها پس‌ نگیرید که‌ در اینصورت‌ عذاب‌ می‌شوید.
هر مردی‌ که‌ به‌ صورت‌ زنش‌ سیلی‌ بزند،خدا دستور می‌دهد که‌ مالک‌ جهنم‌ هفتاد ضربه‌ در آتش‌ بر او بزند. و هر مردی‌ که‌ دستش‌ را برای‌ زدن‌ بر سر زن‌ مسلمانی‌ فرود آورد، خدا دو دست‌ او را به‌ میخهای‌ آتشین‌ جهنم‌ می‌کوبد.
ای علی خدمت به خانواده، کفاره گناهان کبیره و خاموش کننده خشم خداوند و مهریه حورالعین و زیاد کننده حسنات و درجات است.

نکته مشترک بیشتر این حدیثها این هست که نمیگویند فلان کار را بکن تا همسرت برایت فلان کار را بکند، بلکه آدم را به خدا حواله میدهند و میگویند فلان کار را در حق همسرت بکن تا خداوند فلان پاداش را به تو بدهد یا فلان ظلم را در حق همسرت نکن تا خداوند فلان طور عذابت نکند. در واقع  این یک معامله دو سر سود ست یعنی اگر آن کار را کردم و او هم در عوض آن فلان محبت را به من کرد فبها المراد. اما اگر به روی خودش نیاورد یا پرتوقع شد هم ضرری نکردم چون کسی ضامن پاداش من است که وعده اش حق است.
یادم باشد

طرف حساب من خود خود خداست نه یکی از بندگان ناتوانش به نام او.

+ پای درس رضوان