یا عماد من لا عماد له ...

به نام خداوند بخشنده مهربان

کسانى که شرک ورزیدند گفتند اگر خدا مى ‏خواست نه ما و نه پدرانمان، هیچ چیزى را غیر از او نمى ‏پرستیدیم و بدون حکم او چیزى را حرام نمى‏ شمردیم. پیش از آنان نیز چنین رفتار کردند و آیا جز ابلاغ آشکار بر پیامبران وظیفه ‏اى است و در حقیقت در میان هر امتى فرستاده ‏اى برانگیختیم تا بگوید خدا را بپرستید و از طاغوت بپرهیزید. پس از ایشان کسى است که خدا او را هدایت کرده و از ایشان کسى است که گمراهى بر او سزاوار است. بنابراین در زمین بگردید و ببینید فرجام تکذیب‏ کنندگان چگونه بوده است. اگرچه بر هدایت آنان حرص ورزى ولى خدا کسى را که فرو گذاشته است هدایت نمى‏ کند و براى ایشان یارى‏ کنندگانى نیست و با سخت ‏ترین سوگندهایشان به خدا سوگند یاد کردند که خدا کسى را که مى‏ میرد برنخواهد انگیخت. آرى، انجام این وعده بر او حق است لیکن بیشتر مردم نمى‏ دانند تا خدا آنچه را در مورد آن اختلاف دارند براى آنان توضیح دهد و تا کسانى که کافر شده ‏اند بدانند که آنها خود دروغ مى ‏گفته ‏اند. ما وقتى چیزى را اراده کنیم همین قدر به آن مى‏ گوییم باش بى‏ درنگ موجود مى‏ شود. کسانى که پس از ستم دیدگى در راه خدا هجرت کرده ‏اند در این دنیا جاى نیکویى به آنان مى‏ دهیم و اگر بدانند قطعا پاداش آخرت بزرگتر خواهد بود. همانان اند که صبر نمودند و بر پروردگارشان توکل مى‏ کنند. سوره نحل آیه 35 - 42