دیروز یونسی امروز ملاوردی ، هزینه تراشی جماعت بی تدبیر تا کی؟

گویا مسئولان دولت تدبیر خوش ندارند ملت یک روز بی دغدغه پشت سر بگذارد. حق هم دارند. بهترین راه سرگرم کردن مردم ، ایجاد بحران های ساختگی هست که البته ید طولایی هم دارند، یک روز یونسی ، یک روز ملاوردی. هر چند باز مثل همیشه طلبکارانه افتاده اند به جان رسانه ها که "چرا دست از سر ما برنمی دارید. این غائله ای است که شما درست کرده اید!".

و مولوی سید علی قریشی، امام جمعه اهل سنت شهرستان فنوج چه پاسخ درخوری داد به این جماعت که:

هیچ فردی حق ندارد به جهت منافع سیاسی و خودنمایی اجتماعی  شعور  و حیثیت یک ملت را به بازی بگیرد و با بیان مطالب سخیف و غیر واقعی آبروی یک قوم و مذهب را ببرد.

+دسته گل جدید خانم ملاوردی

پی نوشت :

یکی بود یکی نبود زیر گنبد کبود یک مردی بود که همه با چهره خندانش میشناختندش. به فقرا سرکشی میکرد. اختلاف ها را صلح و صفا میکرد. دنبال کارهای اقتصادی و درمانی مردم را میگرفت. این وسط حتی از خانواده هایی که کسی از اعضاشان اعدام شده بود هم غافل نمیشد. میگفت اگر کسی خطایی کرده است و مجازات شده خانواده اش چه گناهی کرده اند، آنها هم باید مثل بقیه زندگی کنند، نباید بچه ای چون پدرش اعدام شده از زندگی و کار و تحصیل باز بماند. خلاصه خوبی های مرد مهربان داشت کارش را میکرد ، دلها به هم نزدیک میشد. آنهایی که صدای خنده مردم این سرزمین آزارشان میداد با خودشان گفتند نمیشود که ما همینطور دست روی دست بگذاریم. پس دست به کار شدند تا صدایی بلندتر از صدای خنده ها به راه بیندازند. و صدای انفجار بلند تر از صدای خنده ها بود.

چند سال بعد آقا به بچه های مرد مهربان گفتند : بعد از جنگ خیلی ها به حاشیه رفتند، اما شهید شوشتری همچنان ماندند. فکر نکنید محاسن سفید پدرتان از سن و سال ایشان است، محاسن ایشان در این اواخر سفید شده است، وقتی مستضعفین را میدیدند، وقتی مشکلات را میدیدند.

+

هیچ وقت شبی رو که خبر شهادت سردار نور علی شوشتری اعلام شد فراموش نمیکنم. همونطور که ریگی رو فراموش نمیکنم. همونطور که حمایت ریگی از فتنه سبز رو فراموش نمیکنم. همونطور که حامیان داخلی و خارجی امروز و دیروز و فردای ریگی و فتنه گران 88 رو فراموش نمیکنم.

 لعنة الله على القوم الظالمین