گناهکارم اما

 إِلَهِی

معبودِ من

إِنْ حَطَّتْنِی الذُّنُوبُ مِنْ مَکَارِمِ لُطْفِکَ

اگر گناهان از جایگاه مکارم لطفت مرا پائین آورده

فَقَدْ نَبَّهَنِی الْیَقِینُ إِلَى کَرَمِ عَطْفِکَ

اما یقین به کرم عنایتت هوشیارم نموده

مناجات شعبانیه

گناهکارم اما امیدوارم به کرم تو ...

قال امیرالمومنین علی بن ابی طالب علیه السلام:
اَلا وَ اِنَّ الْخَطایا خَیْلٌ شُمُسٌ حُمِلَ عَلَیْها اَهْلُها وَ خُلِعَتْ لُجُمُها فَتَقَحَّمَتْ بِهِمْ فِى النّارِ.
بدانید که گناهان، همچون اسبان چموشى هستند که گناهکاران بر آنها نشسته و لگام‏ هایشان را رها کرده ‏اند و در نتیجه، گناهان، آنان را در آتش فرو مى‏ افکند.
بحارالانوار، ج 78، ص 3

لَمْ یُعْطَ اَحدٌ مِثْلَ الْیَقینِ بَعْدَ الْمُعافاةِ وَ لا اَشَدَّ مِنَ الرّیبَةِ بَعْدَ الْکُفْرِ
پس از عافیت، چیزى برتر از یقین، به کسى عطا نشده است و بعد از کفر، چیزى بدتر از شک به کسى داده نشده است.
میزان الحکمه، ج 14، ص 7168

سلام بر مولود کعبه ، مولود شبهای سپید

 قال رَسُولُ اللّهِ صَلَّى اللّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ:

أَنَا وَ عَلِیٌّ أَبَوَا هَذِهِ الْأُمَّة

من و علی دو پدر این امت هستیم

بحارالأنوار ج16. ص95. باب 6

 قال رَسُولُ اللّهِ صَلَّى اللّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ:

ﻳﺎ ﻋﻤّﺎر ان رأﻳﺖ ﻋﻠﻴّﺎ ً ﻗﺪﺳﻠﮏ وادﻳّﺎ وً ﺳﻠﮏ اﻟﻨّﺎس وادﻳﺎ ً ﻏﻴﺮه ﻓﺎﺳﻠﮏ ﻣﻊ ﻋﻠﻲ ّ ودع اﻟﻨّﺎس اﻧّﻪ ﻟﻦ ﺑﺪﻟﮏ ﻋﻠﻲ ردی و ﻟﻦ ﻳﺨﺮﺟﮏ ﻣﻦ اﻟﻬﺪی.

ای عمار اگر دیدی علی به راهی می رود و مردم به راهی غیر از او ، تو با علی حرکت کن و مردم را رها کن زیرا او بر بدی و پستی راهنمایی نمی کند  از هدایت خارج نمی سازد.

ﺗﺎرﻳﺦ ﺑﻐﺪاد، ﺧﻄﻴﺐ ﺑﻐﺪادی، ج4. ص410 و اﺑﻮﻧﻌﻴﻢ، ﺣﻠﻴﺔ اﻻوﻟﻴﺎء، ج1. ص86

قال علی بن محمد الهادی علیه السلام:

ان من اعظام جلال الله، ایثار قرابة أبوی دینک محمد و علی علیهم االسلام علی قرابة أبوی نسبک، و ان من التهاون بجلال الله ایثار قرابة أبوی نسبک علی قرابة أبوی دینک محمد و علی علیهم االسلام . من لم یکن والدا دینه محمد و علی علیهم االسلام أکرم علیه من والدی نسبه، فلیس من الله فی حل و لا حرام، و لا کثیر و لا قلیل .

مقدم داشتن خویشی پدران دینی خود، محمد صلی الله علیه و آله و علی علیه‏ السلام، بر خویشی پدر و مادر نسبی، از بزرگداشت شکوه و کبریایی خداوند محسوب می‏ شود و مقدم داشتن خویشی پدر و مادر نسبی بر خویشی پدران دینی خود محمد صلی الله علیه و آله و علی علیه‏ السلام، از تحقیر و سبک شماری جلال و کبریایی خداوند به شمار می ‏آید. هر که نزد او پدران دینی‏ اش، از پدر و مادر نسبی‏ اش گرامی‏تر نباشد هیچ ارزش حلال و حرامی، و نه زیاد و کمی، نزد خدا ندارد.

تفسیر منسوب به امام عسکری علیه‏ السلام، ص332 و 336  و بحارالأنوار ج23. ص231 و 263

اللَّهُمَّ عَجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَجَ وَ الْعَافِیَةَ وَ النَّصْر

اللَّهُمَّ اجْعَلْنِی مِنْ أَنْصَارِهِ وَ أَعْوَانِهِ وَ الذَّابِّینَ عَنْهُ
وَ الْمُسَارِعِینَ إِلَیْهِ فِی قَضَاءِ حَوَائِجِهِ وَ الْمُحَامِینَ عَنْهُ
وَ السَّابِقِینَ إِلَى إِرَادَتِهِ وَ الْمُسْتَشْهَدِینَ بَیْنَ یَدَیْه

اللهم احفظ وانصر قائدنا و مرجعنا و امامنا خامنه ای

و اما دریافت مبحث شیرین عیدی

عیدتون مبارک
تو این شبهای سپید - ایام البیض - شدیدا التماس دعای عاقبت بخیری دارم از همه بزرگواران.
قدر باباها رو هم بدونیم ، هم دینی هم نسبی ...

کیا باهاش جنگیدند؟

آبجی کوچیکه داشت سر تیتر اخبار امروز رو بلند بلند میخوند و غر میزد.
مادر: دختر؟!
آبجی: بله
مادر: کیا با امام علی ع جنگیدند؟
آبجی: چی؟!
مادر: میگم کیا با امام علی ع جنگیدند؟
آبجی: طلحه و زبیر تو جمل، معاویه تو صفین، خوارج تو نهروان.
مادر: خب پس دیگه نگو


بعدا نوشت (توضیحاتی) :
امیرالمونین علیه السلام در دوران حکومت 5 ساله شون با سه دسته از دشمنان داخلی مواجه بودند.

گروه اول که به ناکثین (پیمان شکنان) معروف شدند از صحابه رسول خدا بودند که در دوران خلفا کم کم از مشی اسلامی فاصله گرفتند و  به دشمنی با حضرت برخواستند. تا آنجا که طلحه وزبیر دو صحابه بزرگ پیامبر و عایشه همسر رسول خدا، جنگ جمل رو بر حضرت تحمیل کردند. (پس گروه اول شدند یاران دیروز رسول خدا و دشمنان امروز حضرت امیرالمومنین)
گروه دوم قاسطین (ستمگران) بودند. جریان زر و زور و تزویر معاویه و بنی امیه که حضرت دو سال از دوران حکومتشون رو مشغول دفع شر این گروه بودند ولی در پایان جنگ صفین با حیله این گروه و جهل لشکریان امام، قضیه به حکمیت کشید و ادامه ماجرا. (پس گروه دوم شدند آل ابوسفیان که بزرگترین دشمنان رسول خدا بودند ولی با مسلمان شدن ظاهریشون اینبار در لباس اسلام به اسلام ضربه زدند)
گروه سوم مارقین (از دین خارج شدگان) بودند که با جهالتشون تو صفین فریب معاویه رو خوردند امام رو مجبور به مذاکره و پذیرش حکمیت کردند و بعدخلاف نظر امام به جای مالک اشتر، ابوموسی رو به مذاکره فرستادند وقتی دیدند اشتباه کردند به جای اینکه ابراز ندامت کنند علیه امام شمشیر کشیدند که باید توبه کنه و دست به جنایاتی زدند که در آخر حضرت برای حفظ عرض و ناموس مسلمین با این گروه در نهروان وارد جنگ شد. (پس گروه سوم هم شدند کسانی که جماعت عالمان بی عمل به دین که علیه امامشون شمشیر کشیدند.)

حین نوشت 1 / ما در

" یَا رَسُولَ اَللَّه ... فَأَحْفِهَا اَلسُّؤَالَ "



آجرک الله یا بقیه الله

به قول آقاجون خدا بیامرز به نام " خدای محمد " (صلی الله علیه و آله و سلم )

بسم الله الرحمن الرحیم

ده سال قبل ، نیمه شب بود که صدای زن همسایه توی کوچه پیچید . گویا داشت از ضرب دست همسرش فرار می کرد . چند ماهی گذشت که یک بار سر درددلش با اهالی خانه ی ما باز شد . می گفت : فلانی را که دیدم به من گفت تو چون داد زده ای و صدایت را مردان نامحرمی شنیده اند ، گناه کرده ای ، آری من گناهکارم که خواسته ام خودم را نجات دهم اما هیچ کدام از این ها نیامدند از من بپرسند چرا داد میزنی یا به شوهرم بگویند چرا میزنی ...

نمی دانم چرا دیشب وقتی شنیدم شبهه مطرح می کنند که گریه های شبانه حضرت زهرا (سلام الله علیها) موجب آزار همسایه ها می شده است و حق الناس به حساب می آمده ، یاد آن شب و آن درددل افتادم ...

یقینا مصیبت بانو هزاران هزار بار سنگین تر از درد آن خانم بود ، چرا که آنجا پای دین خدا به میان بوده است و رسالت رسول الله (ص) و ولایت مولا (ع)

اما بنظرم حکایت گریه های بانو هم همین بوده است
اینکه یک نفر از این مردم بیاید و بپرسد خانم شما چرا گریه می کنید

اما به جایش آمدند و گفتند یا علی (ع) به زهرا (س) بگو یا روز گریه کند یا شب

اصلا خوب که نگاه کنیم می بینیم گریه های بانو هم برای آن مردم راه نجات بوده است
دیگر چطور باید به این مردم می فهماندند که من از شما امت پیامبر ناراحتم

منی که خوشنودی خدا و پیامبرش وابسته به خوشنودی من است .....

***

پیامبر اکرم حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله و سلم :

ان الله لیغضب لغضب فاطمة ویرضی لرضاها

 بی شک خداوند با خشم فاطمه علیها السلام به خشم می آید و با خشنودی او خشنود می شود

الامالی، شیخ مفید، ص 94 .

ان فاطمة بضعة منی و هی نور عینی وثمرة فؤادی

فاطمه علیها السلام پاره تن و نور چشم و میوه دل من است

الامالی، شیخ صدوق، ص 486 . 

پی نوشت :

کدام دل در این اوضاع ، دل می دهد به نو شدن تقویم ها ...