نصف نصف

داشتم خودخوری میکردم و هی به خودم میگفتم: فقط از مامان یاد گرفتی اینقدر محبت رو از حد بگذرونی که نادان خیال بد بکنه. یکمم از بابا یاد بگیر به اندازه ای محبت کن که پس فردا اگه طرف برگشت و نفهمی کرد بگی به درک و تمام نه اینکه اینقدر خودخوری کنی و ...

در همین لحظه بود که طرف اومد پرسید ازم ناراحت شدی؟

و برای اولین بار به یه نفر گفتم : اگه بگم نه دروغ گفتم . به این دلیل به این دلیل به این دلیل ناراحت شدم.

گفت دیگه تکرار نمیکنم ولی فهمیدم ناراحت شد اما می ارزید.

 

#دل بزرگ شدن و ناراحت نشدن از چیزهای کوچیک(و حتی بزرگ) یه نیمه ماجراست. بیان ناراحتی و علتش یه نیمه دیگه. و هر دو نیمه از اصول خیلی مهم در زندگی که هیچ جا بهت یاد نمیدن و خودت باید یاد بگیریش و یاد گرفتنشم عجیب دردی داره.