در همین سیاهی ...

در همین سیاهی هم

گرمی حضور آفتاب را

می شود نفس کشید

می شود هنوز ... می شود!

گرچه شب

پیش چشم ما

ثانیه به ثانیه به روز می شود

* اعتقاد - محمد مهدی سیار

پی نوشت:

بخوان دعای فرج را

دعا اثر دارد ...

کف قشنگ به افتخار خونآشام ... / خانم ها از خیر اندازه اصلی تصویر بگذرند

بوی برخاسته از شعله بمباران ، نه ...

بوی خاکستر گیسوی پریشان هم نیست ...

بوی آن چاه هراسیده نفت

که لهیبش شده این گونه خروشان هم نیست

آشناتر بویی ست

با نسیم نگرانی که گذشت

آشنا بویی ست در شامه شرقی ما

بوی بال و پر ققنوسی

- پراکنده به دشت -

*محمد مهدی سیار

   

پی نوشت:

نمیدونم فیلم سخنرانی عبدالله اردنی رو دیدید یا نه. این روزها خیلی ها با ذوق ازش صحبت کردند و متن نوشتند. موسیقی یک از آهنگ های سامی رو روش گذاشتند و ترجمه ش کردند . بعضی ها تحسینش کردند که چه حرف های خوبی زده ، چقدر خوب اسلام رو معرفی کرده . بعضی ها تشویق حضار پارلمان اروپا رو با ترک سخنرانی احمدی نژاد در سازمان ملل مقایسه کردند و ...

عبدالله اردنی حرفهای خوبی زد، اما میون همه این تحسینها ، هیچ کس از گناه کودکان یمنی و زنان و جوانان بحرینی نپرسید ، هیچ کس نپرسید جناب اردنی شما که اینقدر خوب آموزه های دینی رو از بر هستی چرا اونها رو به خلبان های اردنی اعزامی برای بمباران یمن و ماموران امنیتی که برای سرکوب مردم بحرین فرستادی یادآوری نکردی .

هیچ کس نپرسید ، چون قرار نیست بعضی چیزها پرسیده بشه . چون این روزها تشویق و تحسین سیاسیون دنیا سهم خونآشام هاست و بس

آخر که خواست از او ما را بیافریند ...

یک مطلب مثلا فرهنگی نصفه نیمه در حالت پیش نویس دارم و یک مطلب اقتصادی نصفه نیمه تر توی آرشیوم و همچنان که دارم درس کلاس فردا رو مرور میکنم، تمام ذهنم درگیر مطلبی هست که از چند روز پیش میخوام بنویسمش اما هنوز دستم به نوشتنش نمیره ... . میرم سراغ کمد و کتاب رو برمیدارم و به سبک دیوان حافظ بازش میکنم ...

آخر که خواست از او ما را بیافریند؟

آدم بیافریند، حوا بیافریند

خود آفرید و خود نیز بر خویش آفرین گفت

می خواست هر چه خوبی ست یک جا بیافریند

خود آفرید و آن گاه از خویش راند ما را

تا بلکه بر زمین هم غوغا بیافریند

از خویش راند ما را ، آنگاه خواند از نو !

خوش داشت آدمی را شیدا بیافریند

خوش داشت آدمی را ویلان کوه و صحرا

یا در شلوغی شهر تنها بیافریند ...

غوغا شدیم غوغا ... شیدا شدیم شیدا ...

تنها شدیم تنها ... ها، تا بیافریند

باری، چنان که پیداست، میخواست بی کم و کاست

مجنون بیافریند ... لیلا بیافریند ...

فقط دلم میخواد جمله ای رو که آقا بعد از خوندن این کتاب گفتن رو تکرار کنم: خیلی خوب بود ، خیلی خوب بود ، خیلی خوب ...

پی نوشت :

مادر اومد اتاقم، عکس خانم کوچولو رو که دید پرسید این تویی؟ گفتم اون من نیستم، اون چیزی که کنارش نوشته منم .