یا عماد من لا عماد له ...
به نام خداوند بخشنده مهربان
کسانى که شرک ورزیدند گفتند اگر خدا مى خواست نه ما و نه پدرانمان، هیچ چیزى را غیر از او نمى پرستیدیم و بدون حکم او چیزى را حرام نمى شمردیم. پیش از آنان نیز چنین رفتار کردند و آیا جز ابلاغ آشکار بر پیامبران وظیفه اى است و در حقیقت در میان هر امتى فرستاده اى برانگیختیم تا بگوید خدا را بپرستید و از طاغوت بپرهیزید. پس از ایشان کسى است که خدا او را هدایت کرده و از ایشان کسى است که گمراهى بر او سزاوار است. بنابراین در زمین بگردید و ببینید فرجام تکذیب کنندگان چگونه بوده است. اگرچه بر هدایت آنان حرص ورزى ولى خدا کسى را که فرو گذاشته است هدایت نمى کند و براى ایشان یارى کنندگانى نیست و با سخت ترین سوگندهایشان به خدا سوگند یاد کردند که خدا کسى را که مى میرد برنخواهد انگیخت. آرى، انجام این وعده بر او حق است لیکن بیشتر مردم نمى دانند تا خدا آنچه را در مورد آن اختلاف دارند براى آنان توضیح دهد و تا کسانى که کافر شده اند بدانند که آنها خود دروغ مى گفته اند. ما وقتى چیزى را اراده کنیم همین قدر به آن مى گوییم باش بى درنگ موجود مى شود. کسانى که پس از ستم دیدگى در راه خدا هجرت کرده اند در این دنیا جاى نیکویى به آنان مى دهیم و اگر بدانند قطعا پاداش آخرت بزرگتر خواهد بود. همانان اند که صبر نمودند و بر پروردگارشان توکل مى کنند. سوره نحل آیه 35 - 42