می دانستند ...

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ

قُلْ یا أَهْلَ الْکِتابِ تَعالَوْا إِلی‏ کَلِمَةٍ سَواءٍ بَیْنَنا وَ بَیْنَکُمْ أَلاَّ نَعْبُدَ إِلاَّ اللَّهَ وَ لا نُشْرِکَ بِهِ شَیْئاً وَ لا یَتَّخِذَ بَعْضُنا بَعْضاً أَرْباباً مِنْ دُونِ اللَّهِ فَإِنْ تَوَلَّوْا فَقُولُوا اشْهَدُوا بِأَنَّا مُسْلِمُونَ

بگو: ای اهل کتاب! بیایید به سوی سخنی که میان ما و شما یکسان است [و همه کتاب های آسمانی و پیامبران آن را ابلاغ کردند] که: جز خدای یگانه را نپرستیم ، و چیزی را شریک او قرار ندهیم ، و بعضی از ما بعضی را اربابانی به جای خدا نگیرد. پس اگر [از دعوتت به این حقایق] روی گرداندند [تو و پیروانت] بگویید: گواه باشید که ما [در برابر خدا و فرمان ها و احکام او] تسلیم هستیم.

سوره آل عمران ، آیه 64

قانون گذاری و تشریع حلال و حرام، مربوط به خداست و هر کس، دیگری را در این موضوع صاحب اختیار بداند، او را شریک خدا قرار داده است. در ذیل این آیه نقل شده است که عدی بن حاتم که پیشتر مسیحی بود و سپس اسلام آورد، بعد از نزول این آیه، از کلمه "اربابا" چنین فهمید که قرآن می گوید اهل کتاب، بعضی از علمای خود را می پرستند. پس به پیامبر (ص) عرض کرد : ما هیچ گاه در زمان سابق علمای خود را عبادت نمی کردیم. پیامبر (ص) فرمود: آیا میدانستید که آنها به میل خود، احکام خدا را تغییر میدهند و شما از آنها پیروی میکردید؟ عدی گفت : آری. پیامبر فرمود: این همان پرستش و عبودیت است.

قرآن حکیم به نقل از جلد دوم تفسیر نمونه

پی نوشت:

دو ساعت پیش از یکی از ملبسین به لباس روحانیت یک نقل قولی خوندم که ذهنم رو درگیر کرد. با خودم گفتم این آدم روحانی شیعه ست، حالا جایگاه خودش به کنار ، فکر اعتمادی که مردم بهش دارند رو نکرده. اگه حتی یک نفر به خاطر وجاهت روحانی بودنش حرفش رو باور کنه، چطور میخواد جواب بده. حالا که اومدم صفحه قرآنم رو بخونم دیدم نوبت این صفحه و آیه ست. یاد فتوای شاذ یکی از آقایون افتادم که ان شاالله در روزهای آینده صحبت میکنیم در موردش .بعدش یاد مثال های استاد عباسی از اسلام منهای روحانیت در اول انقلاب و روحانیت منهای اسلام در این سالها.

فکر میکنم باید وقت بیشتری برای فهم قرآن بذاریم، هر چند که هنوز اونطور که لازمه با روخونیش هم مانوس نیستیم.

همین یک نکته بس، دیگه از اومانیسم (من اینجوری دوست دارم) و پلورالیسم (هر کی اعتقادی داره) و تثلیث (تحریف مسیحیت به شرک) که زیر این آیه میشه بهش اشاره کرد فاکتور میگیرم.

+

تذکر : حلال خدا تا ابد حلال است و حرامش تا ابد حرام. فقیه صرفا بر اساس ادله چهارگانه حکم فقهی را اسنتباط میکند.