شیرموزت رو خوردی پسرم

+سلام پسرم... خوبی؟ چکار میکنی؟ ... نهار چی خوردی؟ ... شیر موزت رو خوردی؟ ... چرا؟ مگه نگفتم هر روز بخور! ... ااا خب بگو بریزم برات. الان کارت به کارت میکنم برات ... باشه عزیزم خداحافظ.

چند لحظه بعد...

+سلام پسرم ... خوبی؟ کجایی؟ ... نهار چی خوردی؟ ... باشه. برا شب یلدا میای؟ ... اخه تعطیلی نیست کی میای کی میری؟ ... نه میخوام ببینم چقدر میمونی غذا درست کنم بدم ببری؟ ... باشه عزیزم خداحافظ.

ماشین از جلوی فروشگاه رفاه رد شد. سردر و در و دیوار و تابلوهای اعلانش طرح یلدا و هندوانه گرفتند. از دلم گذشته خدا بگذرونه یلدای امسال رو. دروغ نگم شاید از این سال های بعد از نبود مادرن جون و اقاجون فقط یکی دو یلدا به صلح و صفا و شادی گذشت. به چهارراه که رسید پیاده شدم و برای مسیر بعد ماشین سوار شدم. بعد دقایقی خانمی که پشت نشسته بود شروع کرد به صحبت با تلفن. بچگانه ست قبول ولی الان توی بیست و هشت سالگیم یه زندگی نرمال میخوام. ولو در حد دورهمی شب یلدا. بدون اجیل بدون هندونه بدون انار. من فقط دورهمیش رو میخوام با محبت از ته دل با خنده های واقعی.

#دستم به نوشتن نمیره. از رهش امیرخانی بگیر که چند روز قبل از جایزه جلال تمومش کردم تا مبحث جابه جایی شرع و عرفی که هفته قبل تو جلسه با م... مطرح کردم. از برنامه پرفسور بونو و ربطش به فعالیت هسته ای عربستان بگیر تا بحثهایی که سر راه طی شده با ن... داشتیم. اما نمیشه که نمیشه. دلم بدجور گیر روزگاره.

اگر ...

اگر میتونستم صداشو از توی گوشم و پژواک صداش رو از ذهنم پاک کنم الان ادم خیلی خیلی خیلی موفقی بودم. مثل همه دوره هایی که خارج از شهر و این خونه بود و توش موفق بودم. فقط اگر میتونستم ...

# دو ساعت دیگه به یه جلسه دعوتم و ذهنم هنوز درگیر دعوایی هست که باز مثل هزاران روز دیگه سر هیچ و پوچ راه انداخته

خلاف های کوچک فراموش شده/یادم باشد

گفت برو از فریزر خورشت خوری ای که توش پیاز داغ هست بردار و بریز تو سبزیا که باهاش مزه بگیره.

 درب فریزر رو باز کردم. قاشق رو از جاقاشقی برداشتم و شروع کردم به کم کم خالی کردن پیازها و اون وسط یه تیکه کوچیک هم گذاشتم به دهنم. طعمش یه جوری بود! از اخرین باری که دو تایی به پیاز داغ های فریز شده ناخونک زدیم چقدر گذشته؟ چقدر میگذره از آخرین باری که مامان خانم دعوامون کرد که نمیگید بیخبر میخورید بعد یهو مهمون بیاد بخوام غذا درست کنم ببینم پیازداغ ندارم دوباره کلی وقتمو بگیره؟  حتی یادم نمیاد اخرین باری که برای این ناخونکا رفتم سر فریزر کی بوده پس عجیب نیست از طعم پیازداغ یخ زده قیافه م درهم بره.

سالهاست دیگه مهمون یهویی نداریم. سالهاست دیگه هر هفته مهمون نداریم. سالهاست که مهمون خلاصه میشه به عید و چی بشه یکی دو بار وسط سال و سالهاست که از کودکی و نوجوونی گذشتیم و عادت ناخونک زدن به خوراکیهای فریز شده از سر جفتمون افتاده. کاش یادم باشه برای این چیزهای گذرا نه حرص بخورم نه لذت این خلافهای کوچیک رو به خلافکارهای دوست داشتنیم کوفت کنم.

#آرزوهای دور ...

والنسیا - رئال

...

+(ارسال تصویر صفحه روشن تلویزیون وسط تاریکی سالن)

× فوتبال میبینی 😐

+ والنسیا-رءال

× در تاریکی😐

+ بله😁

× تنهایی😐

+ بعله😁

× مزاحم نباشم🙄

+ نع بابا، چه حرفیه. والنسیا همچین مالی نیست. گل به خودی زد دقیق هشت بازی

× مثلا بریم کلبه من چرت بزنم تو هی گوشت به فوتبال باشه بالا پایین بپری. بعد من غر بزنم ن............(بلند و کشیده صدا کردن اسمش)

+ 😁

× تو بگی ببخشید ببخشید. بعد دوباره گل بزنن تو بالا پایین بپری

+ 🤣

× بعد من عصبانی بشم بالشو پرت کنم

+ 🤣

× بعد تو باز بگی ببخشید ببخشید بخواب بخواب

+ میبندمت به صندلی کنار خودم مجبورت میکنم تو هم ببینی😁

× بعد بالشو پرت کنی برام بعد دوباره من برم زیر پتو تو دوباره بالا پایین بپری بعد من باشم داد بزنم ن........... بعد تو در بری من دنبالت من بدو تو بدو من بدو تو بدو بعد بپری رو مب منم بپرم روت هی قلقلکت بدم بعدم خوابم بپره دیگه بشینیم فوتبال ببینیم

+ عاقبتش خیره پس...می ارزه🤣🤣

×بعد تا نگاه کنیم به تلویزیون داور سوت پایانو بزنه تو داد بزنی فاطمهههههه🤣

+ ای توو روحت...

#گاهی برای خوب کردن حال دوستت باید یکم چرت و پرت بگی. حال اون خوب بشه حال خودتم بهتر میشه

ز چه ترسیم (پاک شد ولی ...)

احساس میکنم میتونم ساعت ها 

بی خیال این مطلبی که باز اشتباها زدم پروندمش 

و بی خیال اسمی که امشب کنار ای دیم منشن شد 

و یاداور خاطرات تلخ گذشته و دردهای حال شد 

بشینم به تک نوازیت گوش بدم پاییز.

تا همین الانشم نمیدونم چند بار پلی شده

#+قشنگ بود

بهترین خبری که الان میتونه داده بشه بهم

اینه که تو قرعه کشی بانک یه خونه برنده شدم ولو اینکه زیر 50 متر باشه.

#با تشکر از راسپینا که با +این مطلبش کمک کرد چندین صفحه ای که این چند روز توی پیش نویس ذخیره کردم رو در یه جمله خلاصه کنم.

اعتیاد آور دوست داشتنی

تمام دیروز چشمم به دوختن بلوزهای قرمز عروسک ها بود و تمام پریروز به مقواهای قرمز جعبه های جدید. دیشب دیگه رسما از هر چه قرمز فراری بودم. گوشیم هم که نبود تا به قول آقای بابا توش ولگردی کنم. میخواستم سریال مردان سایه رو ببینم دیدم جو عمومی رو به سمت خواب میره پس بی خیالش شدم. پشت سیستم نشستن هم جذابیتی نداشت برام و دنبال یه سرگرمی جدید میگشتم که چشمم خورد به چند تا کتابی که چند ماه پیش برای آبجی کوچیکه خریده بودم و چند روز پیش که کمدش رو مرتب میکرد ازش گرفتم که بخونم.

یکیش رو برداشتم و خوندم و خوندم و خوندم تا روی صفحه صد و ده متوقف شدم به ساعت که نگاه کردم دقیقا دو ساعت گذشته بود. الان از صبح که بیدار شدم هی سوزن دستم میگیرم برم سر این بلوز قرمزها هی ذهنم میگه ولش کن بیا بریم کتاب بخونیم. تا این حد جوگیر یعنی!

#اون سربرگ کتابخونه رو باید اساسی گردگیری کنم. یه خروار خاک گرفته این مدت.

#اون شکلکه رو از +اینجا پیدا کردم. یادش بخیر توی بلاگفا شور این شکلکا رو در میاوردن.

حیف شد واقعا

یک وقتایی مثل الان احساس میکنم کیلومترها با حد و مرز معیارهای انسانی فاصله دارم. به جای صدها موضوعی که فکر کردن بهش در این شرایط کاملا طبیعی به نظر میرسه، نشستم حسرت این رو میخورم که اگه گوشیم رو نمیدادم تعمیر امروز میتونستم صوت دعواشون رو ضبط کنم و از این به بعد هروقت لازم شد برای کسی توضیح بدم چه مرگم هست به جای ساعت ها توضیح دادن و در آخر نفهمیدن طرف، همون رو بدم گوش کنه و خلاص. انصافا تا الان اینجور جامع و کامل دعوا نکرده بودند که تمام 29 سال زندگی مشترکشون رو بکوبند تو صورت هم. حیف شد.

#شما هم دست به دعا بشید که خدا منو بذاره تو اولویت شفا بلکه فرجی بشه!

شوخیه یا جدی جدی؟!

اقای بنفش گودریدز رو هم فیلتر کرده؟!

#کی؟

ملی و ...

این مطلب در مورد فیلم "ملی و راه های نرفته اش" نیست که اگه قرار بود در موردش مطلبی بنویسم عنوان اون فقط میتونست " ملی و راه های رفته اش" باشه و بس. البته در مورد "ملی خانم" هم نیست. اگر میخاید بپرسید "ملی خانم دیگه کیه؟" باید عرض کنم یکی از آشنایان دورمون هستند. اما اصل موضوع این نوشته شاید یک اتفاق خیلی شایع در سطح ملی (این بار میم با کسره و لام مشدد) باشه.

تابستون برای یک اردوی جهادی ده روزه راهی ارتفاعات شهرستان رودبار شدیم. از اونجایی که گروه ما کوچیکتر و به نحوی هم مستقل از گروه های روستاهای دیگه بود برنامه های اموزشی درسی رو محدود کردیم به ابراز نیاز بچه ها و تلاشمون رو گذاشتیم رو اوقات فراغت و نتیجه این شد که حتی از سایر روستاها هم برای کلاسهای هنریمون مراجعه کننده داشتیم. 

و شما تصور کنید ده الی پونزده نفر هنرجو در حال انجام تمریناتی که بهشون دادید همزمان درمورد مسائل رخ داده در سه روستا با گویش گالشی صحبت میکنند که شما به عنوان یک گیلک فقط تک و توک کلمات فارسی رو درش متوجه میشید.

الغرض وسط یکی از این گفتگوها که اتفاقا در مورد گیلک بودن ما مربی ها بود رو به یکی از هنرجوها که خانم حدودا چهل ساله ای بود گفتم "شما چه لهجه ملیحی دارید" و همزمان ماژیک رو برداشتم و سمت تخته رفتم که فهرست اموزشهای داده شده رو به روز کنم که سکوت ناگهانی کلاس توجه ام رو جلب کرد. برگشتن همان و مواجه شدن با قیافه متعجب کلاس و نیمچه اخمی که میرفت روی صورت فرد مخاطب جمله ام شکل بگیره همان. 

گفتم: چیزی شده؟ 

بعد از چند لحظه سکوت یکی از دخترهای دبیرستانی شجاعت به خرج داد و پرسید: چی گفتید؟ 

گفتم: چه لهجه ملیحی دارن!

گفت: ملی یعنی چی؟

گفتم: ملیح یعنی زیبا و شیرین.

و کلاسی که منفجر شد از خنده و منی که اینبار با تعجب به جماعت خندان رو به روم خیره شده بودم. پرسیدم حرف بدی زدم که یکی از خانم ها با خنده گفت نه ما بد متوجه شدیم فکر کردیم شما گفتید ملی اخه ما اینجا به سگ ماده میگیم ملی.

دیگه صورت از اخم در اومده و گل انداخته از تعریف مخاطب جمله م و لبو شدن خودم از خجالت برداشتی که سهوا از جمله ام داشتند بگذریم. 

#نتیجه با خودتون✋

#ممنون از تذکر درست دوستان برای استفاده از متعجب به جای پوکر فیس. تا بداموزی های تلگرامی رو ترک کنم طول میکشه. تازه بچه خوبی بودم فهرست رو جایگزین لیست کردم :)