کدام مردم؟ کدام نگرانی؟

جمعه - 17 اردیبهشت - 14:30

پیام :
مهدی محمدی : سقوط خان طومان در جنوب حلب، علامت روشنی است از اینکه در آتش بس اخیر، امریکا، روسیه را فریب داده است. آتش بس، هیچ تحرکی در مذاکرات سیاسی ایجاد نکرد اما به گسیل سیلی از تروریست ها به جبهه شمالی و تجهیز آنها به سلاح هایی منجر شد که ماموریت آنها آشکارا اسقاط اسد است. اکنون هم که تروریست ها احساس آمادگی عملیاتی می کنند، می بینیم که آتش بس پشیزی ارزش ندارد. نتیجه، یک بار دیگر، همچون ده ها مورد دیگر در سال های گذشته این است که آنچه حقیقت دارد، یا شکست است یا پیروزی؛ در مواجهه با امریکا، آتش بس و مذاکره، دروغی بیش نیست.

جمعه - 17 اردیبهشت - 21:10

اخبار روشن می کنیم.

مجری : درگیری ها بین ارتش سوریه و تکفیریها در جنوب حلب سوریه در شهرک خان طومان به شدت ادامه دارد.

همین!

یاد این کلیپ  (لینک کمکی) افتادم. دو سال و یازده ماه ازش میگذره. واسه همین حرف 70 تا 70 تا هست. اون موقع حتی ما هم باور نمی کردیم یک روز این 70 تا تو پایگاه اسپایکر برسه به 1700 .

شنبه - 18 اردیبهشت - 15:20

پیام :

مهدی محمدی: خان طومان بی گمان تلخ است اما روا نیست که به مرتبه یک "شکست راهبردی" ارتقا داده شود. کاملا برعکس، ماجرای خان طومان شروع یک "عملیات تمام کننده" در جبهه شمالی سوریه خواهد بود. دلایل این امر چنین است: ١- این واقعه پایان هرگونه آتش بس در میان مدت خواهد بود. ٢- روس ها ترغیب خواهند شد حضور هوایی خود در سوریه را به مقطع ماقبل آتش بس بازگردانند. ٣- تمرکز مقاومت بر جبهه حلب چه به لحاظ نیرویی و چه از حیث اولویت عملیاتی رشد جدی خواهد کرد. ٤- خطر النصره و داعش و اینکه روی زمین ائتلاف کاملی میان آنها برقرار است، دیگر قابل انکار نخواهد بود. ٥- این واقعه، پایان مفهومی جعلی به نام "معارضه میانه رو" در سوریه خواهد بود و ارتش آزاد را هم هم ردیف داعش و النصره قرار می دهد.

شنبه - 18 اردیبهشت - 17:28

نرم افزارهای گوشیم رو بررسی میکنم . بی بی سی فارسی سر خط خبرهاش رو فرستاده. دارم نظرات رو میخونم که دوستم در جواب سوالی که ازش پرسیدم پیام میده :

نمیدونم  مغزم سر جاش نیست  ... شهید داده

ترک گچ دیوار اتاقم هم شاید!

به نظرم این ساعت یک دقیقه و 30 ثانیه از زمان درست جلوتر است و فکر می کنم این مشکل نیز به گردن دولت قبلی است! "

+نشست خبری سخنگوی قوه قضائیه

خدا وکیلی بعد از یک هفته توهین شنیدن هم زمان از اعتدالیون و مشاییون، روحم شاد شد با این حرف جناب اژه ای.
و البته به یقین این توهین شنیدن های دو جانبه تا انتخابات 96 ادامه داره

پی نوشت:
+گزارش خبری واکنش دولت به غارت 2 میلیارد دلاری آمریکا
+سیف: بی احتیاطی دولت قبل ...
+جهانگیری: با بی تدبیری دولت قبل ...
+عراقچی: بی احتیاطی دولت قبل ...
+کواکبیان: بی تدبیری دولت قبل ...
+ظریف: متاسفانه بی احتیاطی شده ...
+الف: پاسکاری مقصر حراج دو میلیارد دلاری اموال ایران
+مهدی محمدی: اگر اشتباه بود چرا دولت روحانی آن را تکرار کرد

بعدا نوشت:

پدر اومده برای نهار و داره از اخبار صحبت جناب ظریف رو گوش میده، یکم در مورد واکنش ها صحبت میکنیم. پدر معتقده نظر من در مورد دروغ هایی که این جماعت کلید سر توافق گفتند به نوعی تکفیر هست، و من معتقدم نظر پدر مورد اینکه اینها دروغ نمیگند بلکه راستش رو نمیگند یک نوع تطهیر (از اون دست تطهیرهای پدرانه ای که آقا داره) هست. آخرشم میگه" به اصطلاح تحصیل کرده های دور و برت رو نگاه کن ببین چجوری صحبت میکنند ، اینا هم مثل اونا. خانم دکتر ... اومده مغازه کیهان رو دیده میگه من میدونم شما مسلمانید ولی ..." . میگم "حتما گفته ولی چرا این نامسلمون ها رو میخونید".
دیگه داشتیم از خنده غش میرفتیم که مادر اومد متفرقمون کرد که تجمع بی جا مانع کسب است و از این حرفا. میریم که مجددا به خوندن مدیریت استراتژیکمون ادامه بدیم.

سکوت وحدت بخش اختیار می کنم ...

پی نوشت :

.......................

بعدا نوشت :

امروز 4 زندانی ایرانی - امریکایی در مقابل بسته از امتیازها با طرف امریکایی مبادله شدند. جزئیات این مسئله بسیار بیشتر از آن چیزی است که رسانه ها تاکنون به آن پرداخته اند و لابد در روزهای آینده، وقتی مصالح اقتضا کند، درباره آنها سخن گفته خواهد شد. آنچه من در اینجا می خواهم بر آن تاکید کنم این است که اصلی ترین فردی که امروز آزاد شده جیسون رضاییان است. بقیه افراد چندان مهم نیستند. امریکا هم اگر چیزی به ایران داده –که داده- بابت رضاییان بوده نه آن 3 نفر دیگر. روزی که رضاییان دستگیر شد، بسیاری، از جمله برخی از مقام های دولتی، معترض بودند که او یک روزنامه نگار ساده است و نباید چنین بی محابا اتهام های امنیتی به او وارد شود. امروز اما، بی آنکه ضرورتی به انتشار جزئیات فعالیت رضاییان در ایران باشد، از همین رفتار امریکا می توان فهمید که رضاییان هر چه بوده، یک روزنامه نگار ساده نبوده است. منطقی نیست که دولت امریکا صرفا برای آزادی یک روزنامه نگار، اعطای «پکیجی از امتیازها» به ایران را پذیرفته باشد. نتیجه بسیار روشنی که می توان گرفت این است که اگر امتیازی از دشمن گرفته می شود، این نه هنر دیپلماسی، بلکه مهارت مردانی است که در زمان مناسب، با اقدام درست و دقیق، سرمایه ای معتبر برای معامله خلق می کنند. کار دیپلمات ها، معامله کردن است اما تا امروز نشنیده ایم که خود نیز سرمایه ای برای معامله دست و پا کرده باشند. هر چه سرمایه است، محصول کار کسان دیگر در جای دیگر است، کسانی که اگر شهید نشوند، از غربت و گمنامی گریز و گزیری ندارند. درباره دیپلمات ها اما، در بهترین حالت، می توان امیدوار بود که «معامله بد» نکنند و آتش به سرمایه کشور نزند. (مهدی محمدی )