بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ
إِنَّ الدِّینَ عِنْدَ اللَّهِ الْإِسْلامُ وَ مَا اخْتَلَفَ الَّذینَ أُوتُوا الْکِتابَ إِلاَّ مِنْ بَعْدِ ما جاءَهُمُ الْعِلْمُ بَغْیاً بَیْنَهُمْ وَ مَنْ یَکْفُرْ بِآیاتِ اللَّهِ فَإِنَّ اللَّهَ سَریعُ الْحِسابِ
مسلماً دینِ [واقعی که همه پیامبرانْ مُبلّغ آن بودند] نزد خدا اسلام
است. و اهل کتاب [درباره آن] اختلاف نکردند مگر پس از آنکه آنان را [نسبت به حقّانیّت آن] آگاهی و دانش آمد، این اختلاف به خاطر حسد و تجاوز
میان خودشان بود و هر کس به آیات خدا کافر شود [بداند که] خدا حسابرسی
سریع است.
سوره آل عمران ، آیه 19
خداوند متعال در این آیه می فرماید که روح دین در همه زمان ها، تسلیم شدن محض در برابر خداوند و دستورهای اوست. از آن رو که آیین پیامبر اسلام صلّی اللَّه علیه و اله و سلّم عالی ترین و کامل ترین نمونه تسلیم شدن است، نام اسلام برای آن گذارده شده است.
امیرالمومنین علیه السلام در گفتاری حقیقت اسلام را چنین بیان فرموده است :
حقیقت اسلام همان تسلیم بودن در برابر حق است و تسلیم بودن بدون یقین ممکن نیست (زیرا تسلیم بدون یقین، تسلیم کورکورانه است و نه عالمانه). یقین، همان تصدیق است (یعنی علم و دانایی کافی نیست، بلکه به دنبال آن، اعتقاد و تصدیق قلبی لازم است) و تصدیق ، همان اقرار است (یعنی کافی نیست که ایمان تنها در منطقه قلب و روح انسان باشد بلکه با شهامت و قدرت باید آن را اظهار کند) و اقرار همان انجام وظیفه است (یعنی اقرار، تنها گفتن زبانی نیست، بلکه تعهد و قبول مسئولیت است) و انجام مسئولیت همان عمل است (عمل به فرمان خدا و انجام برنامه های الهی، زیرا تعهد و مسئولیت چیزی جز عمل نیست و آنها که نیروی خود را فقط در گفتگوها ، طرح ها و جلسات و انجمن ها و مانند آن صرف می کنند و تنها حرف می زنند نه تعهد و مسئولیت را پذیرفته اند و نه از روح اسلام آگاهی دارند).
این روشن ترین تفسیری است که برای اسلام در تمام جنبه ها می توان بیان کرد.
قرآن حکیم به نقل از جلد دوم تفسیر نمونه
الی الشهداء ...