چند ساعت مانده به مهمانی ...

دعای ماه شعبان

عهد ازلی

إِلَهِی

معبود من

فَلَکَ أَسْأَلُ وَ إِلَیْکَ أَبْتَهِلُ وَ أَرْغَبُ

از تو درخواست می کنم و به پیشگاهت زارى نموده و رغبت می ورزم

وَ أَسْأَلُکَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ

و از تو می خواهم که بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستى

وَ أَنْ تَجْعَلَنِی مِمَّنْ یُدِیمُ ذِکْرَکَ

و مرا از کسانى قرار دهى که ذکرت را همواره بر زبان دارند

وَ لا یَنْقُضُ عَهْدَکَ

و پیمانت را نمی شکنند

وَ لا یَغْفُلُ عَنْ شُکْرِکَ

و از سپاست غافل نمی شوند

وَ لا یَسْتَخِفُّ بِأَمْرِکَ

و فرمانت را سبک نمی شمارند

إِلَهِی

معبود من

وَ أَلْحِقْنِی بِنُورِ عِزِّکَ الْأَبْهَجِ فَأَکُونَ لَکَ عَارِفا

مرا به نور عزّت بسیار زیبایت برسان تا عارف به وجودت گردم

وَ عَنْ سِوَاکَ مُنْحَرِفاً

و از غیر تو روی گردان شوم

وَ مِنْکَ خَائِفاً مُرَاقِباً یَا ذَا الْجَلالِ وَ الْإِکْرَامِ

و از تو هراسان و برحذر باشم، اى داراى بزرگى و بزرگوارى

وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ رَسُولِهِ وَ آلِهِ الطَّاهِرِینَ وَ سَلَّمَ تَسْلِیما کَثِیرا

و درود خدا و سلام بسیار او بر محمّد فرستاده اش، و برخاندان پاکش باد

مناجات شعبانیه

می دانم چه بسیار عهدها که شکسته ام

و چه بسیار سرکشی ها که از فرامینت کرده

و چه بندگی ها که از نفس سرکش خویش کرده ام

اما حال که می خواهم بازگردم مگر جز بارگاه لطف تو مأمنی دارم

مرا بپذیر و یاری ام کن تا بر عهد ازلی خویش تا ابد بمانم ...

أَ لَمْ أَعْهَدْ إِلَیْکُمْ یا بَنی‏ آدَمَ أَنْ لا تَعْبُدُوا الشَّیْطانَ إِنَّهُ لَکُمْ عَدُوٌّ مُبینٌ ، وَ أَنِ اعْبُدُونی‏ هذا صِراطٌ مُسْتَقیمٌ

ای فرزندان آدم آیا با شما عهد نکردم که شیطان را مپرستید که او بی تردید دشمن آشکاری برای شماست

و اینکه مرا بپرستید که این راه مستقیم (سعادت ابدی) است.

سوره یس ، آیات 60 و 61

گناهکارم اما

 إِلَهِی

معبودِ من

إِنْ حَطَّتْنِی الذُّنُوبُ مِنْ مَکَارِمِ لُطْفِکَ

اگر گناهان از جایگاه مکارم لطفت مرا پائین آورده

فَقَدْ نَبَّهَنِی الْیَقِینُ إِلَى کَرَمِ عَطْفِکَ

اما یقین به کرم عنایتت هوشیارم نموده

مناجات شعبانیه

گناهکارم اما امیدوارم به کرم تو ...

قال امیرالمومنین علی بن ابی طالب علیه السلام:
اَلا وَ اِنَّ الْخَطایا خَیْلٌ شُمُسٌ حُمِلَ عَلَیْها اَهْلُها وَ خُلِعَتْ لُجُمُها فَتَقَحَّمَتْ بِهِمْ فِى النّارِ.
بدانید که گناهان، همچون اسبان چموشى هستند که گناهکاران بر آنها نشسته و لگام‏ هایشان را رها کرده ‏اند و در نتیجه، گناهان، آنان را در آتش فرو مى‏ افکند.
بحارالانوار، ج 78، ص 3

لَمْ یُعْطَ اَحدٌ مِثْلَ الْیَقینِ بَعْدَ الْمُعافاةِ وَ لا اَشَدَّ مِنَ الرّیبَةِ بَعْدَ الْکُفْرِ
پس از عافیت، چیزى برتر از یقین، به کسى عطا نشده است و بعد از کفر، چیزى بدتر از شک به کسى داده نشده است.
میزان الحکمه، ج 14، ص 7168

حریم دل

إِلَهِی

معبود من

هَبْ لِی کَمَالَ الأِنْقِطَاعِ إِلَیْکَ

کمال جدایى از مخلوقات را، براى رسیدن کامل به خودت به من ارزانى کن

وَ أَنِرْ أَبْصَارَ قُلُوبِنَا بِضِیَاءِ نَظَرِهَا إِلَیْکَ

و دیدگان دلهایمان را به پرتو نگاه به سوى خویش روشن کن

حَتَّى تَخْرِقَ أَبْصَارُ الْقُلُوبِ حُجُبَ النُّورِ فَتَصِلَ إِلَى مَعْدِنِ الْعَظَمَةِ

تا دیدگان دل پرده های نور را دریده و به سرچشمه عظمت دست یابد

وَ تَصِیرَ أَرْوَاحُنَا مُعَلَّقَةً بِعِزِّ قُدْسِکَ

و جان هایمان آویخته به شکوه قدست گردد

مناجات شعبانیه

می دانم برای دیدنت باید زنگار از دل بزدایم

یاری ام کن ، محتاج یاری تو ام الهی ...

وجود مقدس سیّدالشّهداء(علیه‌السّلام)، اگر چه بیشتر با بُعد جهاد و شهادت معروف شده، لیکن آن بزرگوار در حقیقت مظهر انسان کامل و عبد خالص و مخلِص و مخلَص برای خداست. اساساً جهاد واقعی و شهادت در راه خدا، جز با مقدمه‌یی از همین اخلاصها و توجه‌ها و جز با حرکت به سمت «انقطاع الی‌اللَّه» حاصل نمی‌شود. در این مناجات شعبانیه‌ی عالیةالمضامین می‌فرماید: «الهی هب لی کمال الانقطاع الیک». این کمال انقطاع به سوی خدا و از همه چیز گسستن و همه‌ی قیود و دنباله‌ها را در جهت حرکت به سمت محبوبِ واقعی بریدن و به آن سمت پرواز کردن، چگونه برای انسان حاصل می‌شود؟ شهادت که قله‌ی فداکاری یک انسان است، بدون حرکت به سمت انقطاع و بدون تلاش و مجاهدت برای ایجاد «انقطاع الی اللَّه»، برای انسان به وجود نمی‌آید. هرگاه انسان تلاشی انجام داد و قدمِ اول را با همت و عزم و اراده برداشت، آن وقت خدای متعال راه را باز می‌کند و قدمها یکی پس از دیگری، به سمت نورانی شدن دل و پُرنورشدن وجود انسان برداشته می‌شود. شما همت می‌کنید، راه را می‌پیمایید و خدای متعال هم در ادامه‌ی راه، به شما کمک می‌کند و کار را آسان می‌سازد و - همان‌طور که این بزرگوار در مناجات شعبانیه درخواست کردند - کمال انقطاع الی‌اللَّه را ارزانیِ شما می‌کند. تدبر و توجه به این مضامین و الفاظ و انس با آنها، برای یک‌یک کسانی که می‌خواهند به وظایف بزرگ خود عمل بکنند، واجب و لازم و ضروری است.(۱۳۶۸/۱۲/۱۰)

جهاد این مرد بزرگ [ امام(ره) ] صرفاً جهاد سیاسی و اجتماعی یا جهاد فکری نبود بلکه همراه با همه‌ی این جهادها، جهاد درونی، جهاد با نفس، پایبندی به ارتباط مستمر و دائم با خدای متعال هم بود؛ این هم درس است. این‌جور نیست که اگر ما در میدان جهاد فکری یا جهاد علمی یا جهاد سیاسی یا جهاد نظامی وارد شدیم، حق داشته باشیم که از این بخش از جهاد صرف‌نظر کنیم. امام بزرگوار اهل خشوع بود، اهل بکاء بود، اهل دعا بود، اهل توسّل و تضرّع بود. در همین ماه مبارک شعبان مکرّر این فقره‌ی مناجات شعبانیّه را در سخنرانی خود تکرار میکرد: اِلهی هَب لی کَمالَ الِانقِطاعِ اِلیکَ وَ اَنِر اَبصارَ قُلوبِنا بِضِیاءِ نَظَرِها اِلَیکَ حَتَّی تَخرِقَ اَبصارُ القُلوبِ حُجُبَ النّورِ فَتَصِلَ اِلی‌ مَعدِنِ العَظَمَة. این رفتار او بود، گریه‌ی سحرگاهان او، مناجات او، دعای او، ارتباط دائمی او که این حالت، پشتوانه‌ی معنویِ تداوم و استمرار جهاد این مرد بزرگ را تشکیل میداد. این‌را هم در حاشیه‌ی جهاد فی‌سبیل‌اللَّه امام بزرگوارمان به یاد داشته باشیم.(۱۳۹۴/۰۳/۱۴)

این دعاها فقط برای خواندن نیست؛ یعنی فقط برای این نیست که انسان موجی در فضا ایجاد کند و این کلمات را بر زبان جاری نماید - این خیلی سطحی و خیلی کم است - این مفاهیم را باید با دل آشنا کرد؛ باید دل را وارد این حریم نمود. این معانی بلند و مضامین برجسته با این الفاظ زیبا، برای این است که در دل انسان جایگزین شود.  «الهی هب لی کمال الانقطاع الیک و انر ابصار قلوبنا بضیاء نظرها الیک»؛ پروردگارا! به طور کامل مرا به خودت متّصل و پیوسته کن؛ مرا وابسته حریم عزّ و شأن خود قرار بده؛ چشم دل مرا نورانی و بینا کن؛ آن‌چنان که بتواند به تو نظر کند: «حتّی تخرق ابصار القلوب حجب النّور»؛ نگاه من بتواند همه‌ی حجابها - حتّی حجابهای نورانی - را بشکافد و از آنها عبور کند و به تو برسد؛ تو را ببیند و تو را بخواهد. بعضی حجابها ظلمانی است. حجابهایی که ما گرفتار و اسیرش هستیم و در آنها دست و پا میزنیم - حجاب نام، حجاب نان، حجاب حسادتها، حجاب منیّتها - حجابهای ظلمانی و حیوانی است؛ اما کسانی که خود را از این حجابها خالص میکنند، باز حجابهای دیگری هم سر راهشان وجود دارد که حجابهای نورانی است. ببینید گذر از این حجابها چقدر برای انسان، بالا و والاست!  یک ملت اگر با این مفاهیم آشنا شد و دل خود را در این فضا وارد کرد و حرکت خود را با این میزان تنظیم نمود، پیش خواهد رفت و کوهها را در مقابل خود ناچیز خواهد دید. ملت ما در یک لحظه تاریخی، چنین حالتی پیدا کرد و این انقلاب به‌وجود آمد. شما خیال نکنید این انقلاب حتّی قابل پیش‌بینی بود؛ خیر، قابل پیش‌بینی هم نبود؛ این قدر عظیم بود.(۱۳۸۱/۰۷/۱۷)

امام خامنه ای (حفظه الله)

تنها امید

إِلَهِی

معبود من

لَمْ أُسَلِّطْ عَلَى حُسْنِ ظَنِّی قُنُوطَ الْإِیَاسِ

بر خوش بینی ام ناامیدى و یأس را چیره نسازم

وَ لا انْقَطَعَ رَجَائِی مِنْ جَمِیلِ کَرَمِکَ

و امیدم از زیبایى کرمت نَبُرد

إِلَهِی

معبود من

إِنْ کَانَتِ الْخَطَایَا قَدْ أَسْقَطَتْنِی لَدَیْکَ

گر خطاهایم مرا از نظرت انداخته

فَاصْفَحْ عَنِّی بِحُسْنِ تَوَکُّلِی عَلَیْکَ

به خاطر حسن اعتمادم بر تو از من چشم پوشى کن

مناجات شعبانیه

آگاهترینم به خطاهایم

امیدم تنها به بخشش توست ...

... وَ لا تَیْأَسُوا مِنْ رَوْحِ اللَّهِ إِنَّهُ لا یَیْأَسُ مِنْ رَوْحِ اللَّهِ إِلاَّ الْقَوْمُ الْکافِرُونَ

... و از رحمت خدا مأیوس نباشید زیرا جز مردمان کافر از رحمت خدا مأیوس نمی شوند.

سوره یوسف ، آیه 87

میدانم هستی

إِلَهِی

معبودِ من

وَ اجْعَلْنِی مِمَّنْ نَادَیْتَهُ فَأَجَابَکَ

مرا از کسانى قرار ده که آوازشان دادى، پس پاسخت دادند

وَ لاحَظْتَهُ فَصَعِقَ لِجَلالِکَ

پس در برابر بزرگی ات مدهوش شدند

فَنَاجَیْتَهُ سِرّا

و با آنان راز پنهان گفتى

وَ عَمِلَ لَکَ جَهْرا

و آنان آشکارا براى تو کار کردند

مناجات شعبانیه

میدانم هستی
دستم بگیر و اراده و عزمی عنایتم فرما تا جز به راه تو نیایم ...

وَ إِذا سَأَلَکَ عِبادی عَنِّی فَإِنِّی قَریبٌ أُجیبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذا دَعانِ فَلْیَسْتَجیبُوا لی‏ وَ لْیُؤْمِنُوا بی‏ لَعَلَّهُمْ یَرْشُدُونَ

هنگامی که بندگانم از تو درباره من بپرسند، [بگو] یقیناً من نزدیکم، دعای دعا کننده را زمانی که مرا بخواند اجابت می کنم پس باید دعوتم را بپذیرند و به من ایمان آورند ، تا [به سعادت] راه یابند

سوره بقره ، آیه 186

رو برنگردان از من

 إِلَهِی

معبود من

أَنَا عَبْدُکَ الضَّعِیفُ الْمُذْنِبُ وَ مَمْلُوکُکَ الْمُنِیبُ [الْمَعِیبُ]

من بنده ناتوان گنهکار توام و مملوک توبه کننده به پیشگاهت

فَلا تَجْعَلْنِی مِمَّنْ صَرَفْتَ عَنْهُ وَجْهَکَ

 مرا از کسانی که رویت را از آنان برگرداندى قرار مده

وَ حَجَبَهُ سَهْوُهُ عَنْ عَفْوِکَ

و نه از کسانى که غفلت شان از بخششت محرومشان نموده.

مناجات شعبانیه

گر تو رو برگردانی سوی که روم ...

مَوْلاىَ یا مَوْلاىَ

  مولاى من

اَنْتَ الْمَوْلى وَاَ نَا الْعَبْدُ

تویى سرور و منم بنده

وَ هَلْ یَرْحَمُ الْعَبْدَ اِلا الْمَوْلى

و آیا رحم کند بر بنده جز سرور او ؟

مناجات امیرالمونین در مسجد کوفه

در محفل تو

إِلَهِی

معبود من

بِکَ عَلَیْکَ

به خودت سوگند

إِلا أَلْحَقْتَنِی بِمَحَلِّ أَهْلِ طَاعَتِکَ وَ الْمَثْوَى الصَّالِحِ مِنْ مَرْضَاتِکَ

مرا به جایگاه اهل طاعتت و جایگاه شایسته بر ساخته از خشنودی ات برسان

فَإِنِّی لا أَقْدِرُ لِنَفْسِی دَفْعاً وَ لا أَمْلِکُ لَهَا نَفْعاً

زیرا که من نه بر دفع (شری) از خود قدرت دارم و نه بر نفع خویش مالک هستم

مناجات شعبانیه

مرا بدین محفل انس راهی نیست جز به یاری ...
 

رَبِّ هَبْ لی‏ حُکْماً وَ أَلْحِقْنی‏ بِالصَّالِحینَ
پروردگارا! به من حکمت بخش ، و مرا به شایستگان ملحق کن
سوره شعراء ، آیه 83

محرومم نکن ز مهربانی ات

إِلَهِی

معبود من

إِنَّ مَنِ انْتَهَجَ بِکَ لَمُسْتَنِیرٌ

آن که به تو راه جوید راهش روشن است

وَ إِنَّ مَنِ اعْتَصَمَ بِکَ لَمُسْتَجِیرٌ

و آن که به تو پناه جوید در پناه توست

وَ قَدْ لُذْتُ بِکَ یَا إِلَهِی

و من به تو پناه آوردم اى خداى من

فَلا تُخَیِّبْ ظَنِّی مِنْ رَحْمَتِکَ

پس گمانم را از رحمتت ناامید مساز

وَ لا تَحْجُبْنِی عَنْ رَأْفَتِکَ

و از مهربانی ات محرومم مکن

إِلَهِی أَقِمْنِی فِی أَهْلِ وَلایَتِکَ

خدایا، در میان اهل ولایتت برنشانم

مُقَامَ مَنْ رَجَا الزِّیَادَةَ مِنْ مَحَبَّتِکَ

مقام آن که به افزون شدن محبّتت امید بسته.

مناجات شعبانیه

به ذره ذره مهربانی ات محتاجم ...

اَللّهُمَ امْلَأ قَلبى حُبّاً لَکَ وَ خَشیَةً مِنکَ وَ تَصْدیقاً لَکَ وَ اِیماناً بِکَ

پروردگارا قلب مرا از محبت خود و همچنین خشیت از تو و تصدیق و ایمان به تو مملو ساز

دعاى ابوحمزه ثمالى،امام سجاد علیه‏ السلام

پناهم باش

إِلَهِی

معبود من

إِنَّ مَنْ تَعَرَّفَ بِکَ غَیْرُ مَجْهُولٍ

کسی که به تو شناخته شد ، ناشناخته نیست

وَ مَنْ لاذَ بِکَ غَیْرُ مَخْذُولٍ

و آن که به تو پناهنده شد ، خوار نیست

وَ مَنْ أَقْبَلْتَ عَلَیْهِ غَیْرُ مَمْلُوکٍ

و هرکه را تو به او روى آورى ، برده نیست.

مناجات شعبانیه

پناهم ده و پناهم باش که چه حمایتگری بهتر ز تو ...

مَنْ کانَ یُریدُ الْعِزَّةَ فَلِلَّهِ الْعِزَّةُ جَمیعاً إِلَیْهِ ...

کسی که عزت می خواهد، پس [باید آن را از خدا بخواهد ، زیرا] همه عزت ویژه خداست ...
سوره فاطر ، آیه 10